Ainz Ooal Gown'un Büyü Krallığı - 12

Ainz daha önce bu misafir odasına girmişti, bu yüzden yapısına dair az çok fikri vardı. Beşinci ona kapıyı açtıktan sonra, Ainz hiç tedirgin olmadan misafir odasının ana koltuğuna doğru ilerledi.

Çalışanken edindiği adap kurallarının çoğunu ihlal etmişti ve bu ona yanlış geliyordu. Ancak bu, hükümdar olmak için çok fazla vakit harcamış Ainz için kolay bir görevdi.

Kısa süre sonra kapı çalındı. Ainz, Beşinci’ye kafa salladı.

İzin aldıktan sonra Beşinci kapıyı açtı ve Pandora’nın Aktörü odaya girdi. Momon gibi görünmek için büyü kullanmıyordu, bunun yerine her zamanki ordu üniformasını giymişti.

“Ey Yüce Olan, yaratıcım Ainz-sama―” “Beni selamlamana gerek yok. Otur.”

“Emredersiniz!”

İlerlemeden önce topuklarını birbirine tokuşturdu.

Hareketleri bir aser kadar hafif ve sertti, ama Ainz için gereksizlerdi. Bunu tanımlayacak en iyi kelime “abartılı rol yapmak”olurdu.

Ve böylece Pandora’nın Aktörü, Ainz’in yanıbaşına doğru ilerledi ve oturdu.

İnsanlar genelde birbirinin karşısına oturmazlar mı?

Herkesin çevresinde kişisel alan denilen bir bölge bulunur, ama Ainz, Pandora’nın Aktörü’nün kendisine amansızca yaptığı ani baskına dik dik bakmadan edemedi.

...Sanırım böylesi de iyi. Yine de çok yakın oturuyor...

Ainz otururken Pandora’nın Aktörü’ne yakından baktı. Artık onu Hazine’de gördüğü ilk zamanki şoku yaşamıyordu. Belki de zamanın geçmesiyle ve onunla birkaç kez emir vermek için buluşmasından sonra, üzerindeki etkisi yumuşamıştı.

“Bir şey sorabilir―”

“Hayır, önemli değil. Boş verin. Pekâlâ, benim sana soracaklarım var. Öncelikle Momon’un durumunu öğrenmek istiyorum. Bildiklerimi Albedo’ya rapor ettim... Herhangi bir sorun mu var?”

“Özel bir şey yok gibi görü―”

“Demek öyle. Güzel. O hâlde senden, Pandora’nın Aktörü olarak senin bir sorunun var mı söylemeni istiyorum.”

Ortamın havası değişti. “Açıkçası, Ainz-sama.”

Ainz, Pandora’nın Aktörü’nün ezici varlığı onu ezerken arkasına yaslandı.

“Bendeniz çok acı çektim!”

Burada acı çekenin kim olduğunu sanıyorsun?!

Ancak Ainz’in, Pandora’nın Aktörü konuşmasına devam ederken bunu söyleyecek vakti yoktu.

“Bu esnada büyülü eşyalara bir kez bile dokunamadım. Yüce Varlıklar tarafından yaratılmış çeşitli büyülü eşyaları elde edemedim.

Veri kristallerinin sıralanması da durduruldu. Lütfen!  Ne olursa olsun Ainz-sama! Bana bu eşyaları bahşetmenizi sizden istirham ediyorum!”

“Ben seni öyle mi tasarladım?”

“Buna hiç şüphe yok! Bu hisler bana bizzat siz, Momonga-sama tarafından bahşedildi!”

“...Ahhhhh.”

Ainz umutsuzca Pandora’nın Aktörü’nü neden tasarladığını hatırlamaya çalıştı. Ona büyülü eşyaları düzenlemeyi sevdiği bir geçmiş verdiğini hatırladı. Ainz’in esas niyeti onu, Hazine’de yalnız kalmasını tuhaf bulmayacak şekilde tasarlamaktı. Kişi, sevdiği şeylerle çevrili olmayı semavi bir iş olarak görebilirdi. Görünüşe göre sorunun kaynağı, Ainz’in kişilik ayarlarıydı. Ancak nedense bu artık fetiş seviyesine gelmişti.

“Ben senin her gün Nazarick’e dönmene izin vermedim mi?”

Nazarick’teki namevtlerin yarısı Ainz tarafından yapılmışken, diğer yarısı da Pandora’nın Aktörü tarafından yapılmıştı. Pandora’nın Aktörü tarafından yapılan namevtler, Ainz’in yaptıklarından bir nebze daha zayıftı. Yine de bu, kabul edilebilir bir değişkendi ve 5. Kat’taki yeterli sayıdaki donmuş cesetler bu amaçla oraya konmuştu.

Hatta orada o kadar çoklardı ki, ikisi birlikte çalışsa bile hepsini kullanamazlardı.

“Ancak, Hazine’ye dönmek için izin almadım!” Ona her zamanki oyunculuğunu ortaya koyduracak ne hissediyor olabilirdi?

“Anlıyorum. O hâlde Shalltear’ı bilgilendireceğim ve yüzüğünü sana verdireceğim. Buna ek olarak sana yoldaşlarımın silahlarında ve ekipmanlarında çalışma izni de veriyorum. Sakın zarar verme onlara.”

“Bu―”

“Kes şunu. Normal konuşsan yeter. Sana bunu daha önce söylemedim mi, ha, Pandora’nın Aktörü?”

“Emredersiniz!”

“Aramızda yaratıcı ve yaratılan ilişkisi var. Hatta bana yapılma niyetini göstermek için bu kadar sıkı çalışman, beni mutlu etti. Ancak bazen, çocuklar ebeveynlerini geçecek kadar sıkı çalışmalı mı diye düşünüyorum.”

“Ohhhh... Ainz-sama. Bana çocuğunuz demeniz!”

“Umu, umu. Sen, şey, benim oğlum sayılırsın. Yani, şey, nasıl desem, muhtemelen, öylesindir. Bu yüzden karşımda Almanca konuşmana, selam vermene veya dramatik olmana gerek yok. Seni ben yaptığım için, benim yaptığım değil, kendi büyüttüğün kısımlarını görmek isterim.”

Ainz arkadan gelen ağlama sesini duyunca dönüp baktı ve köşede duran Beşinci’nin gözlerini mendille sildiğini gördü.

Ne var?

Biraz fazla kolay ağlamıyor mu bu?

Ainz’in kafası karışmış hâldeyken, Pandora’nın Aktörü başını eğdi.

“Anlıyorum ― Babacığım!”

“...Oh.”

“Size görmek istediğiniz şeyi göstereceğim, babacığım!”

Yanılmıştı. Fazla pervasız davranıyordu. Bu her ne kadar imkânsız olsa da, Ainz başının ağrıdığını hissetti.

“Pandora’nın Aktörü. Burada olanları kimseye anlatmamalısın. Anladın mı? Eğer insanlar özel muamele gördüğünü öğrenirse, bu, diğerleri arasında sürtüşme çıkarabilir. Ayrıca ― Sırf bu yüzden senin önceliğini düşürmek zorunda kalırım. Eğer gün gelir de sana veya Muhafızlar’a yardım etmek arasında seçim yapmak zorunda kalırsam, seni terk ederim.”

“Tabii ki öyle olacak! Lütfen beni uygun gördüğünüz yerde kurban ediniz!”

Ainz onu içindekileri dökerken izlerken, kalbinde bir suçluluk duygusu kabardı.

“Özür dilerim. Ve... Beşinci. Burada olanları sakın dillendirme.” Beşinci, bunu onaylarcasına başını sallarken, Ainz de başını salladı. “O hâlde ben yola koyuluyorum.”

Ah, biraz bekler misiniz? Çok nadiren görüştüğümüz için, size sormak istediğim bir mevzu var babacığım. Bu Sihirli Krallık’ı nasıl yönetmeyi düşündüğünüzü öğrenebilir miyim?”

“Ne?”

Bir çok insanın, bu ülkeyi sokmak istediğiniz yolla ilgili şüpheleri var babacığım. Örneğin eğer genişlemeci bir politika yürütmek isterseniz, onları savaş alanına göndereceğinizden korkuyorlar, bunun gibi şüpheler yani.”

Ainz oracıkta donakaldı.

Ainz Ooal Gown’u nereye götürecekti?

İlk olarak Ainz yalnızca sıradan biriydi ve dünyayı fethetmek gibi ulaşılması imkânsız bir hedefi yoktu. Ainz bu konuda düşünmeyi bıraktı. Bu mevzuyu Albedo veya Demiurge gibi zeki insanlara bırakmak daha iyi olur diye düşündü.

Ancak bu ülkeyi nasıl yöneteceği, cevapsız bırakamayacağı bir soruydu.

“Bir sorun mu var babacığım?”

“...Sana söylemeye niyetim var, fakat hâlâ kararımı vermedim. Bunu Nazarick’teki çeşitli Muhafızlar’la görüşeceğim ve ardından seni bilgilendireceğim.”

“Emredersiniz!”

Ainz zeyinyağı gibi su üstüne çıktı.

“O hâlde hepsi bu kadar, Pandora’nın Aktörü.”

Pandora’nın ona elveda dediğini duyduktan sonra Ainz, odayı terk etti.

Ana kapıdan çıkmadan önce, Shalltear’a unutmadan bir [Mesaj] yollayıp, onu Pandora’nın Aktörü’nün isteği konusunda bilgilendirdi. Eğer bunu sonraya bıraksaydı, daha sonra muhtemelen unuturdu.

Kapıya uzandığında, Ainz, Beşinci’den daha hızlı davrandı ve kapıyı, o açamadan kendi açtı.

Ardından gökyüzüne baktı.

Gökyüzü açık ve masmaviydi.

“Uçacağım” dedi Ainz, ters bir şekilde. Arkasındaki insanlar paniklediği hâlde Ainz onları hiç umursamadı.

Ainz [Uçuş] büyüsü sayesinde gökyüzünde süzüldü ve ardından misafir odasının çatısına kondu.

E-Rantel, üç duvarla korunan bir şehir olduğundan, bu bakış noktasından görüşünün yarısı, şehir duvarları tarafından kapanmıştı.

“Buradan göremiyorum demek? Yürüyüşe çıkacağım galiba.”

Eğer sokaklarda yürürse, bir şeyler düşünebilirdi. Burada kalırsa, hiçbir şey düşünemezdi.

Tam o anda, duvarları tırmanmış Sekiz Köşeli Suikastçiler Ainz’in karşısında belirdi.

“Ainz-sama, lütfen bekleyin! Yalnız gitmeniz çok tehlikeli!”

Sekiz Köşeli Suikastçiler’in dediklerini görmezden gelemezdi.

Açık bir bölgenin ortasında duran ve iyi bir görüşü olan biri, her yandan uzaktan saldırıya uğrayabilirdi.

“Bu doğru. Eğer rakibim Peroroncino-san olsaydı harika bir hedef olurdum.”

Okçu Peroroncino ― Ainz Ooal Gown loncasında uzak mesafeden dövüşte en usta kişiydi ve Ainz’i muhtemelen çok ağır yaralayabilirdi. O adam iki kilometre öteden bile kolayca saldırabilir. Favori taktiği kendisini gizleyip ardından hedefini uzaktan okla vurmaktı. Ama rakibi Peroroncino olsaydı bile Ainz’in ölene kadar dalga geçilmeye hiç niyeti olmazdı.

Ainz, kendini savunmak, kaçmak veya karşı saldırı yapmak için çeşitli yollar kullanabilecğei konusunda kendisine güveniyordu. Yeteneklerini PVP’de bilemişti ve hiçbir karşılık veremeden kesinlikle ölmezdi. Ancak yalnızca bu dünyada var olan çeşitli saldırı yöntemlerine karşı dikkatli olması gerekiyorsa, o zaman Sekiz Köşeli Suikastçiler kesinlikle haklıydı.

Ainz şimdi ölemezdi. En azından dirilmiş oyuncularla deney yapmadan önce, tek bir canı olduğunu varsaymalıydı ve kendisine etten bir duvar örmeliydi.