Baharuth İmparatorluğu -20

Bu savaş, Ainz’in yakın dövüşteki yetenekleri geliştirme arzusunu körüklemişti. Şu anda Ainz, yetenekler, özellikler ve taktikler konusunda 33 seviye bir savaşçı ile denk olduğuna emindi.

Savaş Lordu ile olan savaşı da bunu kanıtlayacaktı. Ainz hevesli bir şekilde bunu bekliyordu.

Ainz hevesi bir biçimde boynuna baktı.

Artık bunu giyme lüksü yoktu. İşçiler ile olan karşılaşmasından sonra çok fazla tecrübe ya da teknik kazanmadığını hissediyordu. Dürüst olmak gerekirse boşa kürek çırpmıştı.

Bunu düşünürken Ainz daha sıkıntılı bir problemi hatırladı.

Ah, Jircniv de bu savaşı izliyor değil mi? Neden burada ki? Az önce baktığımda yoktu. Görünüşe göre sınırı illegal geçmem ortaya çıkacak... Eh, sanırım özür dilemem gerek. Eğer olayı büyütürse Nazarick’e geldiğinde Krallık’ın iznini almadığını söyler ortamı yatıştırırım. Gidip ona merhaba desem iyi olacak. Ona selam vermezsem gözündeki imajımı zedeleyebilirim.

“Majes... Majesteleri, girme zamanınız gelmek üzere.” Arenadaki bir adam odaya girip Ainz’e bunu bildirdi.

Birkaç defa karşılaşmışlardı ancak ne zaman Ainz’in gerçek yüzünü görse donup kalıyordu.

Maskem takılıyken mi savaşsam? Bunu düşünmüştü ancak Savaş Lordu’nu yendikten sonra bir konuşma yapmasına izin verilmişti. Bildiği kadarıyla seyirciler arasında Büyü Krallığı’nda maceracı olmak isteyen kişiler olabilirdi. Bunu göz önüne aldığında aldatmacalara başvurmamak en iyisiydi.

Yapabileceği en iyi şey kendi seçimlerine güvenmekti.

Ainz yavaşça öne doğru adım attı.

Normalde yüksek rütbeli kişilerin daha sonra girmesi gerekiyordu. Ancak Ainz şu anda meydan okuyucu durumundaydı, bu yüzden de düşük rütbeli olan kişi o sayılıyordu. Bu sebepten de ilk olarak girmesi gerekiyordu. Elbette Ainz bunu doğal karşıladı ve karşı çıkmadı.

Ainz, endişeli bir biçimde bakınan Ainzach’a bakıp gülümsedi.

Savaşa giden kişiden çok daha fazla endişeli olması biraz tuhaf duruyordu.

“Beni tekrarlattırma, Ainzach. Kaybetmeyeceğim.”

♦ ♦ ♦

Jircniv ile selamlaştıktan sonra Ainz arenaya geri döndü.

Dövüş sırasında büyü kullanmayacağını söylemişti ancak şu an dövüş başlamamıştı. Elbette rakibi böyle kelime oyunlarını lehine kullanmayacaktı.

Sınırı izinsiz geçmeme rağmen pek de sinirli gözükmüyordu. Yoksa sonradan mı laf söyleyececek? Yoksa normal bir şekilde girdiğimi mi düşünüyor? Eğer öyle olsaydı benim için bir hoş geldin seremonisi düzenlerlerdi. Ya da ben çok abarttım ki? Ona Jircniv diye seslenmeme kızar mı?

Ainz düşüncelerini dağıttı ve o sırada arenanın giriş kısmına baktı.

Savaş Lordu henüz gelmemişti.

O zaman...

Ainz arenadaki izleyicilere baktı.

Etraftaki sessizlikte bir şoka uğramışlık vardı. Çok küçük bir hareket bile duyulabilecek kadar gürültü çıkarıyordu.

Eh, elden bir şey gelmez... Hayır, yüzümdeki bir maske değil.

Ainz pürüzsüz ve parlak yüzünü hissetti. Şimdi anlamıştı. Yüzüne lakayıtsız bir şekilde bakan her kimse oldukça cesur olmalıydı.

Seyircileri bir gaza getirdim mi işte o zaman popülerliğin artacak.

Her ne kadar bu görev popülerliğini artırmak için olmasa da hiç yoktan iyiydi. Ayrıca eğer ki namevtlere karşı olan genel kanıyı değiştirebilirse Büyü Krallığı hakkındaki görüşlerini de değiştirebilirdi. Sonuçta Büyü Krallığı da birçok namevte ev sahipliği yapıyordu.

Ainz elindeki asayı sıktı.

Safkan bir büyü kullanıcısı olarak Ainz’in silah seçimi oldukça kısıtlıydı. Değnekler, hançerler ve bunun gibi şeyler. Bu müsabaka içinse fiziksel saldırı için kullanılan bir sopa seçmişti. YGGDRASIL’de prototip olarak yaptığı bir silahtı ancak hiçbir aman kullanmamıştı. Ayrıca çok önceden yaptığından dolayı da pek güçlü değildi. Şu anki Ainz büyük ihtimalle daha iyi bir silah yapabilirdi.

Ancak Ainz herhangi bir hazırlık yapmamıştı.

Kendisi ve Savaş Lordu arasındaki güç farkını düşününce şu anki silahıyla savaşmayı ve dövüşün nasıl sonuçlanacağını görmek istemişti.  

Bu bir YGGDRASIL oyuncusu olan Suzuki Satoru olarak affedilemez derecede büyük bir aptallık ve dikkatsizlikti. Eğer arkadaşları yanında olsaydı “Böyle olmaz~” deyip onu azarlarlardı.

Ancak Fluder sayesinde Savaş Lordu’nun sahip olduğu tüm büyülü eşyalar hakkında bilgi edinmişti. Bu yüzden de bunun bir eğitim olması için haksız durumlara karşı çıkması gerekiyordu.

Onlara tek taraflı bir katliam göstermek istemiyordu. Ainz’in amacı doğru dozda ancak ezici bir galibiyetti.

“Bayanlar ve baylar! Kuzey girişinde! Karşınızda! Savaş! Lordu!

Az önce onu görünceki hallerinin tam zıttı olarak kalabalık coşkulu bir şekilde tezahürata başladı. Ainz, az önce Jircniv’in yüzünü gösterdiği yerden, VIP odasından gelen sesini duyabiliyordu. Boğazı yırtılmışcasına bağırıyordu.

Oldukça heyecanlı gibi. Jircniv cidden de Savaş Lordu'nu bu kadar mı seviyor? Ringlerin kralı olarak bir idol olmuş sonuçta, böyle bir tepki normaldir sanırım değil mi? YGGDRASIL’de de böyleydi. Güçlü kişilerin PVP dövüşleri izleyici konusunda oldukça popülerdi.

YGGDRASIL’deki günlerini hatırlayınca Ainz Jircniv’e acıdı.

Kazandığımda şoka uğrayacak. Yatırım yaptığı takım kaybeden bir sermayeci gibi...

Kalbine bir ağırlık çökmüştü ancak maçı satamazdı.

Karşı taraftaki girişte devasa bir gölge belirdi.

Şu an arenadaki tezahürat sesi daha fazla artamayacak bir noktaya gelmişti ve bir patlama sesini andırıyordu.

Dürüst olmak gerekirse kendisi için de tezahürat edilmesini istemişti ancak şu an bunu kendi gücüyle kazanması gerekiyordu.

YGGDRASIL’de destekleyen kişilerin sesi, iyi bir iş sergilerlerse meydan okuyucuya kayabilirdi. Bir başka deyişle eğer Ainz Savaş Lordu’na karşı iyi dövüşürse daha fazla insan onu desteklemeye başlayacaktı.

Demek böyle çok fazla desteğimin olmadığı durumlar reklam yapmak için oldukça uygun.

Artık yavaşça gelen Savaş Lordu’nun silüetini görebiliyordu.

Tam plaka bir zırh seti giyiyordu ve dev gibi bir sopa taşıyordu.

Önünde yürüyen bu kaleye baktığı sırada Ainz’in boş göz yuvarlarındaki kırmızı alevler bazı noktalara kaydı.

Hmm... Tariftekine uyuyor gibi duruyor. Durum buysa... Hayır, öylesi çok dikkatsizce olur. Dikkati elden bırakmasam iyi olur.

Fluder’ın sağladığı bilgiye göre ölümcül bir ekipmana sahip değildi.

Ancak YGGDRASIL’de bazı insanlar, benzer ekipmanlar üretip tamamıyla farklı bilgi kristalleriyle donatabiliyorlardı. PVP maçlarında bunun gibi küçük şeyler kazanma şansını artırıyordu. Her ne kadar yedek ekipmanlar birisinin asıl ekipmanları kadar güçlü olmasa da rakibini beklemediği bir şekilde şaşırtmanın etkileri çok farklıydı.

Savaş Lordu’nun da böyle yapmayacağını bilemezdi.

Ainz, Savaş Lordu hakkında gözlemine devam ederken bunu da göz önünde bulundurdu.

Onu daha önce duymuş olsa da karşısında kanlı canlı görünce “Vay be,” diye düşünmeden edemiyordu. “Görmeden inanma,” lafı bu gibi durumlar içindi büyük ihtimalle. Fluder’ın ona söylediği kadarıyla zırhın altındaki o yaratık bir zombiye çevirdiği Savaş Trollüne oldukça benziyormuş, ancak Savaş Lordu ondan çok daha farklı bir hava yayıyormuş.

Evcilleştirilmiş bir domuz ve vahşi bir yaban domuzu arasındaki fark gibi denebilirdi buna.

“Bu... İlgi çekici. İlgi çekici mi?”

Ainz heyecanlandığını hissedince kaşarını çattı. Eskiden hissettiği gibi, bu dövüşün iyi bir dövüş olacağını hissetti. Savaştan zevk aldığı düşünülünce belki de bir savaş manyağına dönüşüyordu.

Bu iyiye işaret değildi.

Aralarındaki mesafe gittikçe kapandı. İlk konuşan rakibi oldu.

Ben Savaş Trollü Go Gin. Savaş Lordu olarak da bilinirim.”

“Ben...” Ainz göğsünü kabarttı. Ben Büyücü Kral Ainz Ooal Gown. Namevtlerin en yüce türü olan bir Overlord’um.”

“Demek öyle. O zaman tüm gücümüzle savaşalım.”