Bir Avuç Umut - 5

Part 3

Diğer davetsiz misafirler de temizlendikten sonra, Ainz tahtına oturdu ve monitörü açtı. Nazarick'in verilerini incelerken, en çok odaklandığı şeyler toplam fon tutarındaki ufak değişikliklerdi.Bu çoğunlukla büyük miktarda para tüketen herhangi bir tuzağın etkinleştirilmemesinden kaynaklanıyordu. Şimdiye kadar olan şeylere bakıldığında, bugünkü deneyin başarılı olduğu söylenebilirdi.

Ainz,değerlendirmesini duymak için gergin bir şekilde yanında bekleyen Albedo'ya doğru—yüzünde göstermek imkansız olsa bile— gülümsedi, ve onu övdü.

“Muhteşem. Bu davetsiz misafirlerin bizim beklediğimizden biraz fazla kırılgan olmalarına rağmen, bu dünya standartlarında korkunç bir güç olarak kabul edilebilirler. Ve harcamaları minimumda tutarak bile onları ortadan kaldırabildiniz, Nazarick'in savunmasını sana emanet ederken gerçekten rahat olabilirim gibi görünüyor, Albedo.”

“Minnettarım.”

Albedo rahatlamış bir ifadeyle başını eğdi.

“Bu arada, Ainz-sama, zamanlama nasıldı?”

“Problem teşkil etmiyor. Pandora Aktörü’nden çoktan maceracıların ayrılmadan önce bir gün daha, ya da harabelerin içinde bir şey değişene kadar beklemeye karar verdiklerini duydum.”

İşçilerin sabah olmasına rağmen geri dönmemeleri, maceracılar arasında paniğe neden olmuştu, ve bunu aceleyle Momon'a bildirmişlerdi— Pandora Aktörü’ne, bir gün daha beklemelerini öneren kişiye. Genellikle, beklenmedik bir şey olduğunda, yapılacak en uygun şey daha güvenli bir yere çekilmek ve durumu bir kez daha değerlendirmek olurdu. Ancak, adamantium seviye bir takımın varlığından dolayı işler farklıydı.

“Bu durumda, biraz zamanınızı alabilir miyim? Gerçek şu ki, Ainz-sama'nın nazikçe dinleyeceğini umduğum bir önerim var.”

“Sorun ne, Albedo? Biraz bekler misin? ... ... Tamam, şimdi sorun yok.” Monitörde Hamsuke ve kertenkele adamların durumunu bir kez daha doğruladıktan sonra, Ainz, Albedo’ya doğru döndü. “Önerin nedir?”

“—Evet” Albedo devam etmeden önce etrafına baktı, “Bu, o aptallar tarafından daha önce bahsedilen konu hakkında, Yüce Varlıkların araştırılmasıyla ilgili, ne derece öncelik vermeliyiz?” 

“En yüksek. Nazarick'in Büyük Yeraltı Mezarına zarar vermemesi ya da bizi bu süreçte fşa etmemesi şartıyla gereken her şeyi yapabilirsiniz.”

Ainz hemen cevapladı.

“Düşündüğüm gibi. Anlıyorum. Bu durumda, işte benim önerim: Lütfen üyelerini kişisel olarak seçeceğim ve benim liderliğimde Yüce Varlıkları arayacak bir takım kurmama izin verin.”

“Tam olarak ne öneriyorsun?”

Ainz’ın sesi bir kez daha kasten soğuktu. Çünkü Albedo’nun içindeki karanlık duyguları fark etmişti.

Yoldaşlarını aramak için fırsatları vardı, ama her zaman planlar “insan gücü eksikliği” ya da “istihbarat eksikliği” gibi nedenlerle beklemeye alınmıştı.

Eğer bu dünyanın her bir köşesini aradıktan sonra bile arkadaşlarını bulamazlarsa...bu gibi düşünceler, Ainz'ın bu konuda karar verememe sebebiydi. Loncasından bu dünyada olan tek kişinin kendi olduğundan emin olmak yerine, yeterince ün kazanarak, yoldaşlarının bir gün onu bulabilmeleri ümidine tutunması daha kolaydı.

“Evet. Her ne kadar bu aptalların daha önce söylediklerinin yalan olduğunu hemen tespit edebilsek de, Gelecekte gerçeği öğrenmenin zor olacağı zamanlar olacağına inanıyorum. Bu sebeple, alınan raporların doğruluğunu belirlemenin yanı sıra Yüce Varlıkların araştırılmasıyla görevli bir birime sahip olmamızın gerekli olduğunu düşünüyorum. Onları önceden araştırmam,ve sonra bulgularımı Ainz-sama'ya rapor etmem çok daha iyi olurdu.”

Ainz elini çenesine götürdü ve mırıldandı, “Demek öyle...” İşçilerle önceki konuşmasını hatırladığında, hissettiği şey öfke değil, boşluk hissiydi. Umut ve umutsuzluk arasında dans etmekten daha dayanılmaz bir şey yoktu. Bir organizasyonun başı olarak, kişisel duygularını göz ardı etmeli ve uygun bir anın ortaya çıkması halinde ileriye doğru hareket etme kararını vermek zorundaydı, küçük bir adım olsa bile.

“Albedo, senin gitmen gerekmez, değil mi? Benim adıma Nazarick'i yönetmek için burada kalabileceğini umuyordum. Dışarı çıkıp bilgi aramak için... Mare ve Aura daha uygun olmaz mı? Kara Elfler dış dünyada bile var oldukları için dikkat çekmezler.”

“Söylediğiniz gibi. Eğer isteğiniz buysayapabileceğim bir şey yok, ama onların ‘başıboş’ davranabileceklerinden endişeleniyorum. Örneğin, Peroronchino-sama ile ilgili bir bilgi bulunursa, Shalltear'ın kesinlikle pervasızca acele edeceğini düşünüyorum. Ayrıca eğer Bukubuku Chagama-sama ile ilgili bir bilgi bulunsaydı Aura ve Mare’nin ne tür bir eylemde bulunacaklarını bilemiyorum.”

“Anlıyorum...” Shalltear hakkında düşündükten sonra, Ainz acı bir şekilde gülümsedi. “Kesinlikle, sanırım öyle davranırdı.”

“Bu yüzden kendi takımımı oluşturmama izin vermeyi düşüneceğinizi umuyorum.”

“...Eğer Tabula-san ile ilgili bir bilgi bulunursa, sen de ‘başıboş’ davranmaz mıydın?”

“Lütfen rahat olun. Nazarick’inBaş Muhafızı olarak, asla böyle bir şey yapmam. Söz veriyorum.”

“...Anlıyorum.”

Başıboş davranmak Albedo gibi Nazarick'in operasyonlarını yönetme konusunda hem yetenekli hem de akıllı biri için daha az olasıydı. Birkaç tuhaf yanı olmasına rağmen, Ainz'ın olmadığı zamanlarda Nazarick'i sorunsuz bir şekilde yönetebilmişti, çoktan güvenilir olmayı hak ettiğini göstermişti.

“Şahsen, Demiurge'nin de bu görev için uygun olduğuna inanıyorum. Ancak, şu anda zaten diğer birçok sorumlulukla yükümlü. Şu anda uğraşması gereken işlerin üstüne bir de Yüce Varlıklarla ilgili bilgi arama görevini eklemenin çok fazla olabileceğini düşünüyorum.”

“Bu mantıklı. Bu durumda, Pandora Aktörü’ne ne dersin?”

“Evet, umduğum gibi. Lütfen bu görev için yardımcım olarak Pandora Aktörü’nü almama izin verin.”

“Anlıyorum. Nazarick'in içinde bile, ikiniz en zekiler arasındasınız, yani ikiniz birlikte hareket ederseniz hata yapma olasılığı daha az olacaktır... ... Her ne kadar Nazarick’in hazinesini yönetme görevi de olsa... Pekala, ona ihtiyaç duyduğun zamanlarda, onu ödünç almada öncelikli olabilirsin.”

“En derin teşekkürlerimi sunarım. Ayrıca, birkaç öneri daha eklemem sorun olur mu?”

Ainz çenesini kaldırdı, ve Albedo'ya devam etmesi için işaret verdi.

“Yüce Varlıkları arama görevi için, sadece gerekli niteliği sahip olanları seçmek istiyorum.”

“Elbette. Sana en yüksek rütbeli astları sağlayacağım.”

“En derinden minnettarım. Bunun dışında, eğer Ainz-sama benim için birkaç ölümsüz emir subayıyaratacak kadar nazik olsaydı, bu çok yardımcı olurdu.”

“Bu isteği reddetmem gerekecek. Yaptığım ölümsüz emir subaylarının 90. seviyeye kadar ulaşabileceği doğru, ancak—”

Ainz'in özel yeteneğini kullanarak yarattığı ölümsüzler—Overlord Büyücü ve Grim Reaper Thanatos—bir miktar deneyim puanı tüketimi gerektiriyordu, ama sadece bir tanesi bile herhangi bir NPC paralı askerden daha güçlüydü. Ancak, Ainz şu an için YGGDRASIL'de olduğu gibi onları hızla geri kazanma araçlarına sahip olmadığı için, tecrübe puanı tüketen herhangi bir beceriyi kullanmaktan kaçınmak istiyordu.

“Doğru, bunu yapmamak daha iyi. Albedo takımdan sorumlu olacak; emir subayı Pandora Aktörü olacak. Geri kalanlar canavarlar arasından seçilecek.”

“Anlaşıldı. Ayrıca yapmak istediğim bir öneri daha var, eğer mümkünse, bu takımın kurulmasını diğer muhafızlardan bir sır olarak saklayabilir miyiz?”

“Ne amaçla? Diğer muhafızlardan yardım almak daha iyi olmaz mı?”

“Hayır, eğer alınan raporların işlenmesi kötü yönetilirse,doğrulanmadan önce şüpheli bilgilerin sızmasına neden olabilir. Eğer bu durum gerçekleşirse, diğer muhafızlar ya da Yüce Varlıklar tarafından yaratılmış olanlar da kontrol etmek için gelmek isteyebilirler.Eğer alınan bilgi bir tuzaksa, bu herkesi tehlikeye atar. Ben savunmada uzman olduğum için, kaçmam mümkün olabilir. Ancak, korkarım diğerleri için başarılı bir şekilde geri çekilmek zor olabilir.”

“Geçerli bir muhakeme. Peki o zaman, Albedo. İstediğin gibi yap.”

“En derin şükranlarımı sunarım! Ainz-sama!”

Albedo kafasını uzun saçlarının sarkmasına neden olacak ve yüzünü örtecek kadar derinden eğdi.

“İyi.O zaman bu konuyu sana bırakıyorum.”

“Elbette! Bu gizli, uzman birim en önemli görevi gerçekleştirecek. KesinlikleAinz-sama'nın kararından pişman olmasına izin vermeyeceğiz.”

Albedo’nun yanıtı biraz tuhaf görünüyordu. Eğer kalbindeki duyguyu ifade etmesi gerekirse, muhtemelen şaşkın bir şekilde eğilmiş kafa şekline olurdu.

Şey, unut gitsin.

“Peki o zaman, astlarını seç. Daha önceden başka görevlerle görevlendirilmemiş oldukları sürece, yeni oluşturulanlardan seç. Seviye 80 civarında olanlardan kaç tane lazım?”

“Şu an için on beşinin yeterli olacağını düşünüyorum.”

“On beş mi? Bu biraz fazla değil mi...” Ainz konuşmayı bıraktı ve kafasını salladı. Yoldaşlarını aramak önemli bir görevdi. Bu durumda, bu konuda o kadar cimri olmamalıydı. “Ah,öyle mi? Anlıyorum.”

“İyi o zaman, bir şey daha sormak istiyorum. Rubedo'nun komutasını da almam mümkün mü?”

“Reddedildi.”

Ainz hemen cevap verdi.

Nazarick’in en güçlü kişisi, Rubedo. Savaş potansiyeli saf yakın dövüş açısından Sebas, Cocytus ve Albedo'dan oldukça yüksekti. Tam ekipmanıyla bile Ainz'ın Rubedo'ya karşı büyük ihtimalle kaybedeceği gerçeği göz önüne alındığında, Shalltear bile onunla karşılaştırıldığında güçsüz kalırdı.

Ona karşı kazanabilecekler muhtemelensadece 8. kattaki birkaç kişi olur, ve bunu da sadece Dünya sınıfı item kullanırlarsa yapabilirler. Beklenildiği gibi, aksi halde ona karşı düzgün bir mücadele yapabileceklerini sanmıyorum...

“Rubedo'yu başlatma deneyi az ya da çok başarılı oldu. Onu şimdilik harekete geçirmeyi planlamıyorum. Bunun yanı sıra, bu kadar yüksek miktarda bir savaş gücüne ihtiyaç duymanın bir nedeni var mı?”

“Söylemek utanç verici, yine de duymak ister misiniz?”

“Sorun değilse?”

“Böyle bir ihtimalin gerçekleşmesi çok nadir olur, bu yüzden vakti geldiğinde hazır olmak için en güçlü takımı oluşturmak istedim.”

“Hahahaha—!”

Ainz'in böyle kahkahalara boğulmasına neden olan, Albedo'nun çok çocukça ama anlaşılabilir açıklamasıydı. Duyguları neredeyse anında bastırılmış olsa da, suya yayılan dalgalanmalar gibihafif bir hoşnutluk hissi hala devam ediyordu.

“Ainz-sama!” 

Ainz, sorunlu bir ifade takınmış olan Albedo'ya gülümsedi—yüz ifadesi değişmemiş olsa da— ve cevap verdi.

“Benim hatam, benim hatam. Ah, ahem. Bu eğlenceliydi değil mi? Peki o zaman, bu durumda, küçük kız kardeşinin komutasını almana izin vereceğim.”

“Bu iyi mi?”

“Sorun değil. Devam et ve takımını kur. Belki gelecekte, bu takım başka şeyler için de kullanılabilir.”

“En derin minnettarlığımla, Ainz-sama.”

Albedo başını bir kez daha yüzünü bakış açısından gizleyecek şekilde derinden eğdi. Ainz ifadelerini göremese de, hala her zamanki gibi nazik gülümsemesini yaptığını hayal ediyordu. Dikkatini monitöre geri vermek üzereyken, Entoma aniden taht odasına girdi. Entomadüz ve dik bir şekilde, tahta ulaşana kadar yürüdü. Ardından tek dizi yere dokunacak şekilde eğildi.

“Böldüğüm için özür dilerim.”

“Ne oldu, Entoma?”

Albedo'nun sert tonuna cevap olarak, Entoma diz çökmüş duruşunu değiştirmeden “Evet” diye yanıtladı.

“Aura-sama ve Mare-sama'nın, planın bir sonraki kısmına geçmelerinin zamanının geldiğini bildirmek için buradayım.”

“Öyle mi? ...Kaldır başını.”

Bir kez daha kısa bir “Evet” ile cevapladıktan sonra, Entoma başını kaldırdı.

“Hala biraz zaman var. Yani onları düzgün bir şekilde gönderelim. Bunu telepati ile yapmak çok kaba olurdu, bu yüzden Entoma'ya biraz rahatsızlık vereceğim ve gidip ikisini şahsen bilgilendirmesini isteyeceğim.”

“Anlaşıldı.”

Albedo ayağa kalkıp tahttan uzaklaşan Entoma’nın figürünü sessizce izledi. Daha sonra Ainz'ı dikkatle gözlemledi ve sordu.

“...Ainz-sama, mutsuz mu hissediyorsunuz? Entoma dışında bir hizmetçi ayarlamalıydılar. Daha sonra gidip onları azarlayacağım.” 

“...Ne için?”

“Ainz-sama'nın o kaba kızın sesini bir kez daha duymasına izin verdikleri için—”

“Ah, hiç rahatsız olmadım. Dahası, Entoma'yı çağıran bendim—bekle! Entoma!”

“Evet! Sizin için ne yapabilirim?”

Ainz, aceleyle geri dönen Entoma'ya doğru bulunduğu yerden cevap vermesininbir sorun olmayacağını ifade eden bir işaret yaptı.

“Diğer kısımlara ne oldu? İyi bir şekilde kullanıldılar mı?”

“Evet. Baş bir İpek Şapka İblisine verildi. Kollar Deadman Mücadelecileri arasında bölüştürüldü. Demiurge-sama deriyi aldı. Geri kalan kısımlar, ziyafet için Grant’ın çocuklarına verildi. Neticede, Her parçanın etkili bir şekilde kullanıldığına inanıyorum.”

ÇN: Arche’ye ne olduğunu tartışanlar alın size parça parça konumu.

“Öyle mi? Bu durumda,iyi. Avlarını boşa harcamamak bir avcının görevidir. Herhangi bir avcı da muhtemelen aynısını yapardı. Bunu bir anma töreni olarak düşünün.”

“Ne kadar... çok hayırsever. İzinsiz girmeye cesaret eden kirli hırsızlara bile,bu kadar nezaket gösterebilmek, bir Yüce Varlıktan beklendiği gibi. Eğer Ainz-sama'nın sözleri Nazarick'teki herkes tarafından duyulsaydı, şüphesiz gözyaşlarını tutamazlardı.”

Ainz, Albedo’nun duygularla dolup taşan sözlerini duyduğunda, Entoma’nınsaygıyla dolu bir şekilde parlayan gözlerini gördükten sonra, biraz sıkıntılı hissetmesine engel olamadı.

“...Umu. Şey, ahem... Bu sadece benim kişisel görüşüm; size zorla dayatmak istediğim bir şey değil. Ama...hiçbir şeyi boşa harcamamayı bir görgü kuralı olarak düşünün.”

“Anlaşıldı. Bu durumda, diğerlerini de daha iyi kullanmalıyız!”

İkisinin eğilmesini izlerken, Ainz bir yerlerde, bir şekilde, bir şeylerin yanlış gittiğini hissetmesine engel olamadı ve “umu” diye cevap verdi.