Katliam - 11

Gazef kılıcını 180 derece döndürdü ve kabzasını Ainz’e doğru uzattı.

“Gazef! Kazanmaktan bu kadar mı vazgeçtin!”

“Brain! Böyle utanç verici şeyler söyleme! Büyücü Kral öyle birisi değil.”

Ainz kılıcı tuttu ve bir büyü yaptı. Ardından güldü.

“Bu kılıç bayağı bir etkileyiciymiş.”

Ainz, Gazef’in kendisine uzattığı şekilde kılıcı Gazef’e uzattı.

“Stronoff-dono. Bu kılıcın gücü hakkında hiç fikriniz var mı?”

“Tabii ki. Bu kılıcın muazzam bir keskinliği var. Metali bile kağıt gibi kesebilir.”

“Ne utanç verici. Bu kılıcın gücünün sadece bir kısmı.”

“Ne? Ne demek istiyorsunuz, Büyücü Kral-dono?”

“Kısacası, bu kılıç beni öldürebilecek bir kılıç. Bunun gibi bir kılıç bire bir PVP dövüşlerindeki minimum gerekliliklerden biridir. Bana zarar verecek bir kılıç olmadan bunun basit bir infazdan farkı olmazdı.”

“Sizi kaleme giren farelerle karşılaştırdığım için özür dilerim,” diye mırıldandı Ainz ve birden elinde bir kılıç belirdi.

Hiç tereddüt etmeden muazzam kılıcın yalımını yüzüne doğrulttu ve bir kesik attı.

Çok bir şey olmamıştı.

“Bunun gibi zayıf tılsımlanmış kılıçlar benim bedenime zarar veremez. Mesela bu kılıcın neredeyse sizinki kadar manası var, Stronoff-dono. Ancak senin kılıcın bana zarar verebilir. Bilmek istediğim buydu. Kazandıktan sonra kılıcınızı galibiyet ödülü olarak alabilir miyim?”

Gazef hafifçe gülümsedi.

“Reddettiğim için beni affedin, ancak bu kılıç ülkemizin bir hazinesi.”

“Hmm… Ödülsüz bir PVP demek. Pekala. Bu isteğini onurlandıracağım.”

“Teşekkürlerimi sunuyorum, Büyücü Kral-dono.”

Gazef’e kılıcını verdikten sonra Ainz düşünceyle çenesini okşadı. Önceden ayarlanmışçasına birkaç adım geri gitti.

“Sanırım beş metre olmuştur. Ve de geriye sayacak biri olmadığı için bir sinyale ihtiyacımız olacak. Sen, beyaz zırhlı. Başlamamız için bir şey bul.”

Birden kendisine hitap edilince Climb irkildi.

“Lütfen, Climb.”

“Peki. Burada büyülü bir zilim var. Zili çalmam başlama sinyali demek.”

İkisi de Climb’ın önerisini kafasıyla onayladı.

Gazef kılıcını kaldırdı ve rakibinin gözlerine doğrulttu. Her bir tarafı güç ile kaplanmıştı. Arkasındaki Cimb’a göre Gazef’in bedeni, öncekinden çok daha büyükmüş gibi görünüyordu.

Bu muazzam bir kılıç aurasıydı. Krallık’ın Savaşçı-Kaptanı’nın yaydığı gerçek baskıyı ilk defa görmüştü. Yine de bedeni uzaklardaki bir illüzyon, bir serap gibi görünüyordu.

“Stronoff-sama…”

Bu Gazef’i canlı gördüğü son andı.

“Garantisi yok.”

“Ne?”

Yanında duran Brain birden bir şeyi inkar eder gibi konuşmuştu.

“Gazef’in kaybedeceğinin garantisi yok. Şansı çok çok düşük, ama hâlâ kazanmak için bir şansı var. O adamın bir hareketi var, biliyorsun değil mi? Zaferi garantilemek için kullandığı son koz.”

“Altılı Işık Keskisi mi?”

Brain sakince gülümsedi.

“Hayır. Bu onu bile geçen bir dövüş sanatı. O herif onu bile öğrendi.”

“Ne? Nasıl bir şey?”

Climb zilini hazırlarken Gazef’in yüzüne ve kaldırdığı kılıca baktı. Adamın yüzünde müthiş bir dikkat vardı.

Tüm ülkelerce Savaşçı-Kaptan olarak bilinen adamın çelik gibi katı yüzü.

“Ah. Eski adamantit seviye bir maceracının tekniği. Vestia Croft Di Lofan tarafından oluşturulmuş bir dövüş sanatı, ancak o ilerleyen yaşı yüzünden hiçbir zaman kullanamadı. Benim en iyi gizli hareketip ‘Çivi Kırpıcı’ birkaç farklı dövüş sanatının aynı anda kullanılmasıyken Gazef’in bitirici vuruşu tek bir teknik. Kim bilir, belki o vuruşu Ainz Ooal Gown’a bile ulaşabilir.”

Belki bu yüzden de bire bir düello istemiştir, diye düşündü Brain gözlerini önündeki manzaradan ayırmadan.

Climb yutkundu. Zili tutan eli ağırlaşmıştı. Zili çaldığı anda Gazef’in kaderi belirlenecekti.

“Benim yapmamı ister misin?”

“Teşekkürler ama… Ben yaparım.”

Brain mırıldansa da bir şey demedi.

Climb zili kaldırdı. Tek yapabileceği Gazef’in galibiyeti için dua edebilmekti.

Ardından beklenilenden çok daha yüksek bir sesle, zil çaldı.

Tüm bilincini sınırlarına kadar odaklamış olan Gazef inanılmaz bir hızla atıldı.

Tek bir anı kaçırmamak için Brain ve Climb gözerini açtı.

Ancak her şeyden hızlı bir şekilde, tüm dünya birden sessizleşti.

“Dediğim gibi… Zaman dondurmak için önlem almak önemlidir.”

Çünkü Ainz anında ‘Sessiz Zaman Durdurma’ büyüsü yapmıştı. Gazef, havaya kaldırdığı kılıçla birlikte donmuş bir durumda kalmıştı.

Zaman durmuşken hiçbir saldırı işe yaramazdı. Gazef’i saldırı yağmuruna tutsa bile bir zarar veremezdi. Bu yüzden de Ainz zamanı zihninin bir köşesinde tutarken bir büyü yaptı.

“[Erteleme Büyüsü: Nihai Ölüm]”

Bu dokuzuncu seviye bir büyüydü.

‘Kalp Kavrama’ daha kullanışlı olduğu için bunu pek fazla kullanmıyordu.

Eğer zaman durmuşken hiçbir büyü işe yaramıyorsa, o zaman tek yapması gereken büyünün aktive olmasını zaman geri akana kadar ertelemekti. Bu teoride basit bir kombinasyon olsa da asıl olay zamanı tutturmaktı, ki bu da çok zor bir şeydi. O kadar zordu ki büyü kullanıcılarının yalnızca %5’i bunu başarabilirdi.

Birçok eğitimin ve pratiğin ardından Ainz de o %5’e girebilmişti.

“Elveda, Gazef Stronoff. Senden hiçbir zaman nefret etmedim.”

Büyü sona erdi ve zaman normal dünyaya geri döndü.

Hemen ardından diğer büyü aktive oldu.

Gazef yavaşça düştü.

“Ne?”

“Ne… Ne oluyor?”

Climb ve Brain’in ne olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu.

Gazef ileri atıldığı anda birden yere düşmeye başlamıştı.

Ainz öne çıkarak Gazef’in bedenini tuttu.

Kılıcı gevşek parmaklarının arasından kaydı ve yere düştü.

Savaş bitmişti.

Yine de ne olduğunu kavramak imkansızdı.

Kimse ne olduğunu anlamamıştı.

“Ne oldu öyle?”

“Nereden bileyim lan ben!”

Brain’in bağırışı öfke doluydu.

“Neyin var? Kalksana Gazef!”

Ancak Brain’in tüm umutları boşa çıktı.

“Çoktan öldü.”

Büyücü Kral Ainz, saygılı bir şekilde Gazef’i yere yatırdı. Ardından açık kalmış gözlerini yavaşça kapattı.

Gazef’in yüzüne bakarak diğer ikisine seslendi.

“Hiçbir şansı olmadığı hâlde meydan okuması bana o zamanı hatırlattı. Savaşçı-Kaptan’ın hatrına Kara Oğlakların durmasını emredeceğim. Bedenini size teslim edilecek.”

“Hayır, gereği yok. Gazef’i biz geri götürürüz. Size iş çıkartmaya gerek yok.”

Climb sert bir şekilde nefes verdi.

Brain de mi Ainz’e meydan okuyacaktı? diye merak etti. Ancak endişesi boşaydı.

“Öyle mi?” diye cevapladı Ainz ayağa kalkarken.

“Direkt öldürmek için kullandığım Nihai Ölüm büyüsü düşük seviye yeniden canlandırma büyülerini geçersiz kılar. Bunu Krallık’ın insanlarına söyleyin. Saygılı bir şekilde teslim olanlara karşı merhametli olacağımı da söyleyin.”

Ainz yavaşça havada süzülmeye başladı.

Ainz onlara sırtını dönse de arkadan saldıracak kadar utanç dolu bir hareket yapmadılar.

Ainz Kara Oğlak’ın üstündeki dokunaçlardan oluşmuş tahtına oturdu.

Cidden de korkunç bir tahttı.

“E-Rantel ve çevresini bana teslim ederseniz oğlaklarımı kraliyet başkentine kadar sürmeyeceğim. Kral’ı gördüğünüzde ona bunu söyleyin.

Kara Oğlak döndü ve oradan ayrıldı. Aynı şekilde diğer Kara Oğlaklar da geri çekilerek İmparatorluk castrum’una geri dönmeye başladılar.

“Climb-kun. Bir isteğim var… Gazef-dono’yu ben geri götürebilir miyim?”

“Peki. Ben de Stronoff-sama’nın kılıcını götüreceğim.”

“Çok fazla kayıp verdik.”

“Evet. Sayamayacağımız kadar fazla.”

“Az önce ne oldu?”

“Bilmiyorum. Ama öyle birisi kendine kral deyip bu bölgenin kontrolünü alacaksa…”

“Gelecekte kesinlikle bir savaş çıkacaktır. Ve kim bilir bugünkünün kaç katı kişi ölecek.”

Gazef’i sırtında taşıyan Brain’ın arkasında yürüyen Climb’ın düşüncelerinde Krallık’ın geleceğindeki kara bulutlar vardı.

Brain’in dedikleri kesinlikle gerçekleşecekti. Asıl önemli olan kendisinin ne yapabileceği ve ne yapacağıydı.

Ve en önemlisi de…

Renner-sama’yı korumalıyım.

Climb yumruğunu sıktı ve kararlı bir ifadeye büründü. En sonuna kadar prensesi koruması gerekiyordu. Ne pahasına olursa olsun.