Aşk Üçgeni-1

“ Kim o? “

“ Benim, Ducia. “

“ Yalnız mısın? “

“ Turgan da benimle açacak mısın kapıyı? “

Nyu kapıyı açtığında ağlamaktan gözleri şişmiş haldeydi. Yalnız kalmak ona iyi gelmese de, hala yalnız kalmak istiyor gibi yüzlerine dahi bakmadan konuşuyordu.

“ Neden geldiniz? “

“ Sebepsiz gelemez miyiz? “

Nyu arkasını dönüp içeri girdi. Pek de misafirperver görünmüyordu ancak Ducia aldırmadan arkasından yürüdü. Nyu’nun tavrına bozulup bir yere kaçmasın diye Turganı da kolundan tutup çekmişti. Çekiştirirken Turgana fısıldadı.

“ Ona üzgün olduğunu ve buraya da onun için geldiğimizi söyle tamam mı? “

“ Tamam değil. “

“ Off Turgan…”

Nyu’yu yatak odasında bir loğusa gibi battaniyenin altında girmiş bir halde buldular. Depresyonda gibiydi ve Turgan’dan gelecek birkaç iltifat kendine gelmesini sağlayabilirdi. Demin Turgan kabul etmemesine rağmen Ducia onu öne doğru ittirirken konuştu.

“ Turgan sana bir şey söylemek için geldi. “

Turgan Ducia’nın bunu yapmasını beklemiyordu. Bir anda kendisini Nyu’nun önünde konuşması beklenirken buldu.

“ Şey evet bir şey konuşacaktım. Size hala kırgınım ama bunu bilmeniz gerekiyor. “

Ducia Turgan’ın saçma ama fena olmayan bir giriş yaptığını düşünmüştü. Sadece yanlış anlaşıldığını ve üzgün olduğunu söylese yeterdi diye fikir yürüttü.

“ Evet Turgan ikimiz de seni dinliyoruz. “

Turganın duruşu ezikleşmişti. Kendisi tavır koyan tarafken, bir anda özür dilemek zorunda kalması, zoruna gitmiş olmalıydı ve o ruh haline bürünmek için de, Nyu’nun karşısında ezilip büzülüyordu.

“ Şey bunu söylemek biraz utanç verici olsa da yapmam gerekiyor sanırım. “

Nyu Turgan’ın bu halini sevmişti. Kendini affettirmeye çalıştığı her halinden belliydi. Turgan’ın bu halini gördüğünde yelkenleri çoktan suya indirmiş olmasına rağmen, duruşundan taviz vermemeye çalıştı.

“ Evet Turgan ne söyleyeceksin. “

“ Bana bir hizmetkar lazım. “

Ducia Turgan’ın söylediği şeyi duyunca dizlerinin bağı çözüldü ve şaşkınlıktan yere kapaklanmamak için yanındaki elbise dolabından destek olmak zorunda kaldı. Düşündüklerini söylemeye cesaret edemeyip, olayı anlamaya çalıştı.

‘ Aptal Saif zaten bir kere de şaşırtmasan olmaz değil mi? ‘

“ Konumuzla bunun ne ilgisi var Turgan? Hani başka bir şey söyleyeceğim diyordun ya Nyu’ya “

“ Söyleyeceğim demedim. Sen söyle dedin ben de kabul etmedim. Zaten Nyu söylemeye çalıştığımın anladığı şey olmadığını biliyor olmalı. Sadece keşke Yavuz amcayı kurtarabilseydik. “

Ortamın yeniden hüsrana boğulacağını fark eden Ducia uzatmak istemedi ve hizmetkar konusuna dönmeye çalıştı.

“ Hizmetkar lazım derken? Çok mu çalışıyorsun da bir yardımcıya ihtiyacın var? “

“ Yardımcı değil hizmetkar. Yani kendini bana adayacak biri. “

Ducia Turgan’ın söylediklerini pek anlamamıştı. Zaten hepsi varlıklarını birbirlerine adamış durumdaydılar ve grup üyesi olarak değil de hizmetkar efendi ilişkisine girmek istemesi Turgan’ın karakterine uygun değildi.

“ Diktatör mü olmaya karar verdin? Kendini sana adamakta neymiş? “

Ducia Turgan’ı fırçalıyor ve Turgan da anlatmak istediği şeyi ifade edebilecek doğru kelimeleri arıyordu ki, Turgan’ın özür dilemese de kendi tarzında pişmanlığını fark etmiş olan Nyu’nun çekingen sesi duyuldu.

“ Ben olurum. “

“ Ne olursun Nyu abla ? “

“ Turgan’ın hizmetkarı. Her istediğini yaparım hem de her istediğini. Beni hizmetkarınız olarak alır mısınız efendim? “

Son sorusunu Turgan’a bakarak sormuştu.

“ Hmm oluyor mu ki böyle ? “

“ Neden olmasın? Senin istediğin şey bir hizmetkar değil mi? İstediklerini giyer, verdiklerini yer, düşmanlarına karşı da gücünü katlarım. “

Nyu bunu söyledikten sonra Ducia’nın yanındaki elbise dolabını açtı ve askıda duran onlarca çeşit kıyafeti yatağın üzerine serdi. Normal kıyafetler, başı bozuk üniformaları, gecelikler ve daha niceleri…

“ Giymemi istediğiniz bir şey var mı efendim? “

Ducia öfkeyle elbiseleri yatağın üzerinden aldı ve dolabın içine öylece attı. Asmaya bile tenezzül etmemişti.

“ Nyu abla bende buradayım biliyorsun değil mi? Soyun dese öylece soyunacak mısın? “

“ Evet. Efendim derse yaparım. “

“ Aslında güzelmiş, kralcılık oyunu gibi. Çocukken oynardık hatırlar mısın Ducia? Gerçi beni hiç kral yapmazdın hınh hınh. “

“ Çünkü ilk kral yapışımızda; hepimize emir verip kasabadaki banyo sularına acı baharatlar ve biberlerden hazırlanmış yemesi imkansız acılıkta bir karışım attırmıştın. Duş alırken gözleri yanan kasabalılar sabunlar içinde ve çoğu çırılçıplak kasabada koşuşuyorlardı. “

“ Task amcayı hatırlıyor musun? Suyla poposunu yıkamış hınh hınh “

“ Evet koca adam Tavernaya kadar koşup, poposu çıplak halde buz kovasının üzerine oturmuştu. “

“ Çok gülmüştük hınh hınh. “

Ducia o günleri hatırladığında yüzünde bir gülümseme belirdi. Turgan’ın yaptıkları her ne kadar o zamanlarda kasabalıları çileden çıkarmış olsa da, kasabayı kurtaran yine Turgan olmuştu. Ayrıca tüm bu yaşananlar da güzel anılar haline gelmişti.

“ Hizmetkarım olmanı istemiyorum Nyu. Her söylediğimi hizmetkarım olduğun için yaparsan, hiç güzel olmaz. Bu yüzden söylediklerimi unut ve eskisi gibi bir şeyi neden yapıyorsan,  o yüzden yapmaya devam et. “

Nyu’nun duydukları hoşuna gitmişti. Turgan onu dengi olarak tutup, ast-üst ilişkilerine girmek istemiyor aralarındaki duygusal bağı korumak istiyordu.

“ Hem hizmetkarın sürekli yanımda olması gerekir yani tugaydan birisi olmalı. Bu yüzden Ducia’yı seçtim. “

İşte buna hem Ducia hem de Nyu şaşırmışlardı. Ducia başta utangaç bir ifade takındı.

“ Ben mi? “

“ Evet ne dersem yapacaksın tıpkı kralcılık gibi anlaştık mı? “

Ducia’nın yüzünde anlamsız bir ifade belirmişti.

“ Ne isteyeceksin ki? “

Turgan’ın gözleri bir anda lanetle uyumlu bir renk aldılar. Romanlardaki kötü adam karakterlerine birebir uyuyordu. Dudaklarındaki sırıtış sevimliliğini kaybedip, ürkütücü bir hal almıştı.

“ Belki günlerce uyumamanı, beni bıçaklamanı, belki de… hınh hınh hınh. Sadece anlaştığımızı söyle HİZMETKAR. “

Ducia panikle Nyu’nun arkasına geçti. Turgan’ın yüzü, alıştığından o kadar farklı ve korkunç görünüyordu ki tokat atmaya bile çekinmişti. Sığındığı Nyu’nun bedeninin arkasından konuştu.

“ Tabi ki de anlaşmadık Manyak Turgan. Senin hizmetkarın falan olmayacağım. “

Nyu, Ducia’dan daha çok ürkmüştü, çünkü Turgan’ın bedeninde lanet olduğunu tek bilen oydu. Acaba Turgan’ın böyle görünüp, normalde kurmayacağı cümleleri söylemesine neden olan şey lanet miydi? Korkusunu bir yana bırakıp Turgan’a yaklaştı ve omuzlarından tutup sarstı.

“ Turgan iyi misin? Kendinde misin? “

Turgan bakışlarını normalleştirdi ve pis kahkahalar atmaya başladı.

“ Cidden korktunuz hınh hınh. “

“ Korktuk tabi. Bir anda lanet yüzünden, zihnini yitirdiğini düşündük. “

“ Öyle bir şey olmaz. Zaten hizmetkarı da lanetten kurtulmak için arıyorum ama kızlardan olmaz. Çünkü hizmetkar laneti temizlerken ölebilirmiş. Ben gidip uygun birisini bulacağım. “

“ Olmaz. Ablan hala gelmedi. Bu halde soğukta dışarı çıkamazsın. “

Cümleyi kuran Ducia olmuştu.

“ Öylece bekleyecek miyim ? En iyisi uyuyayım ben o zaman. “

“ Burada uyuyabilirsin. Biz Ducia ile diğer odada biraz sohbet edeceğiz. “

“ Siz de uyumayacak mısınız? “

Nyu Ducia ile hem lanet meselesini, hem de aydakar olayını konuşmak istiyordu bu yüzden biraz daha uyanık kalma yanlısıydı ama Ducia aynı fikirde görünmüyordu.

“ Benim de uykum var. “

“ Üçümüz beraber mi uyuyacağız o zaman? “

Turgana sinsice cevap ceren Ducia olmuştu.

“ Nyu ablanın uykusu yokmuş. İkimiz uyuyacağız yani. “

Nyu bunu hiç beklemiyordu. Ducia adeta kendisini sırtından bıçaklamış, kendisini dışlayarak Turganla ikisini bir arada tutacağını düşünmüştü. İçinden Ducia’ya kızsa da sözlerine yansıtmadı.

‘ Seni küçük hain aşık. Demek beni saf dışı bırakmak istiyorsun ha ‘

Ducia’nın gözlerinin içine bakıp manidar bir şekilde konuştu.

“ O zaman iki seçeneğimiz var. İlki hep beraber burada uyumak ki soyunmadan uyuyamadığımı hatırlatmak isterim. İkincisiyse Turgan’ı yalnız bırakıp, Ducia ile konuşacaklarım bittikten sonra, diğer odadaki koltuklarda yatmak “

“ İlki güzelmiş. “

Turgan seçimini yapmıştı ancak bu durumda karar merci Ducia idi.