Theoden

08 Haziran 2019
Çeviri: 7
Düzenleme: AntiYasuo
945 Görüntülenme
Bu bölümü 5 Kişi beğendi.

Savaş Alanında Bir Palyaço

O anı gören herkes adeta şok olmuştu zira denediği şey yapılması kolay birşey değildi. Herhangi bir yaftın bir sonraki kapısını açmaya çalışmak başaramazsanız sadece rezil olmanıza sebep olabilirdi ancak doğrudan kişinin bedenini etkileyen bir yaftın bir sonraki kapısını bilinçsizce açmaya çalışmak intihar sayılabilirdi. İzleyenler şaşkınlıkla birbirine soruyorlardı “ İlk savaşında ikinci seviye bir yaftın ikinci kapısını açmayı başaran bir genç mi? Tam da Sigifurd”un kanından beklenileceği gibi” İnsanlar ateşlenerek tezahurat yapmaya başladılar. “ İşte bu devam et kirei “ , “Çıkar o kızı saklandığı delikten” Ancak kasaba gençlerinin tamamını yakından tanıyan ve durumdan bu kadar keyif almayan tecrübeli savaşçı başkan Ray endişeli gözlerle izliyordu karşılaşmayı.

Kirei’nin bedeni tuhaflaştı gözlerinin etrafı siyahlaştı etrafında güçlü ama düzensiz bir auranın varlığı hissedilebiliyordu. Kolları iyice şişti, genişleyen omuzlarının arasında başı ufacık gözüküyordu. Bedenine iyi bakıldığında gücü dağıtmayı başaramadığı anlaşılıyordu sağ kolu adeta bir deve aiit gibi görünürken sol kolu ilk yaftını kullandığı haldekinden bile daha cılız duruyordu. Yaftını kullanmasının üzerinden bir dakikadan fazla geçmesine rağmen rakibine saldırmıyor. Sanki hiç birşeyi görmeden bilinçsizce orada dikiliyordu. Bedeninin şekli sürekli değişiyor adeta birinin kontrolündeki bir oyuncak gibi görünüyordu. Artık izleyiciler ve yanı başında duran Isil endişelenmeye başlamışlardı. Kirei’nin bedeninin patlayacağını bile düşünenler vardı. Fazlaca büyüyen sağ kolunda bir delik açılmıştı ve oradan adeta asit gibi bir vücut sıvısı akıyor dokunduğu toprağın üzerine katran gibi yapışıyordu. Kolunda delik açıldıktan sonra bilinçsizce ve acı çeker gibi bağırmaya başladı Kirei.

  İnsanlar bu kez endişeli bir şekilde etrafa bakınmaya başladılar “ Şu çocuğa birisi yardım etsin” Hiç görevli yok mu bu festivalde” “Hey çocuk ölüyor birisi kurtarsın şunu” “korkarım Kazanma arzusu genç bir ölüm yaşatacak ona”...

  O sırada siyah pelerinli birisi görüldü. Adeta uçar gibi çok uzun mesafeli bir sıçrayışla doğrudan Kirei ve Isil’in olduğu alana ulaştı. Elindeki ağaç dalıyla iki finalistide içine alacak alana bir çember çizdi pelerinini havaya fırlattı elindeki ağaç dalını başparmağını kullanarak tek eliyle kırarken fısıldadı. “Alan sıfırlama” tüm hareketleri ve söyledikleri kusursuz bir savaşçı ve bir kurtarıcı gibi görünmesini sağlıyordu. Bir anda bembeyaz bir sis belirdi ancak sisten çok bulutları andıran güzellikte bir sis. Isil”in ayakları topraktan çıktı ve Kirei’de eski görüntüsüne kavuştu sağ kolundaki delik hala gözüküyordu. İşini hakkıyla yaptığını düşünen kahraman eğilip kontrol etti Kirei’nin yaşadığını görünce derin bir oh çekerek izleyenlere dönerek bağırdı

“Bu festivalin kazananı Isil”

Isil'in bir elini tutup havaya kaldırarak şampiyonluğunu görüntüdede belgelemeyi ihmal etmemişti Başkan Ray. Seyirciler vaziyetten fazlasıyla memnun bir halde coşkuyla alkışlamaya başladılar. “ helal olsun küçük kız tüm erkekleri yere sermeyi başardın” “Kasabanın ilk kadın başkanı olmamak için bir neden yok çalışmaya devam et.” Isil yüzü kızarmış bir şekilde utanarakta olsa övülmenin mutluluğunu yaşıyordu. Sağlık görevlileri Kirei’yi sedyeyle alıp taşırlarken yarı baygın Kirei’nin ise duyduğu şeyler o kadar şevklendirici değildi.

“ Hey çöp torbası kendini öldürmek istiyorsan başka yerde yap senin iğrenç ölümünü seyretmek zorunda bırakma bizi.” ,

“Sigifurd’un torunuymuş peh Büyük dedeni utandırdın evlat”...

 Alan sıfırlama dördüncü seviye bir yafttı ve kendi seviyesinin altındaki tüm yaftların belirlediği alanda etkisizleşmesini sağlıyordu. Alan ne kadar geniş olursa kullanması ve kontrolü o kadar zorlaşıyordu. Kendinden üst seviye yaftlara karşıysa işlevsizdi. Ray bu yaftı tamamıyla kontrol edebiliyordu. Zaten Ray oldukça iyi bir savaşçıydı başkanlık sevdası olmasa Ülke ordularında çok daha prestijli görevlerde yer alabilirdi ancak tercihini kendisi yapmıştı o Sigifurd’un rekorunu kırmak istiyordu. Bu sebepten eğitimini bitirdikten sonra yıllarca seyehat etmiş ve yaşı 30 a gelincede hayalindeki görev için memleketine dönmüştü.

 Gergin bir şekilde izleyicilerin yanında yer alan Ducia ilk kez amcasının bu kadar karizmatik olduğuna dikkat etmişti. Günü kurtardığını kimse inkar edemezdi. Amcasının yeni şampiyonla beraber arenayı selamlayışlarını izlemeye koyuldu. Başkan Ray iftiharla anlatıyordu.

“İşte yeni şampiyonumuz, hem de bir kız. Ne dersiniz ha 15 sene sonra belki beni yenip ilk kadın başkanımız bile olabilir? “

Kasabalılarda Rayda katıla katıla gülüyorlar festivalin tadını çıkarıyorlardı Ray ciddileşerek ve yürümeye devam ederek konuşmasını sürdürdü

” Onun şampiyon olduğunu kim inkar edebilir ha sonuna kadar hak ederek zekası ve gücüyle işte size gerçek bir şampiyon. O sırada kalabalığın coşkulu alkışlarının arasından avazı çıktığı kadar bağıran genç bir erkek bir ses duyuldu.

“ Hayır o şampiyon falan değil “

Herkes şaşırmıştı sesi tanıyan Ducia sesin sahibinin adına utanırcasına sağ elini alnına götürdü başını öne eğdi ve adete ağlamak istercesine bir tonla fısıldadı

“ O aptal bundan kötü bir giriş yapamazdı. “

  Başkan Ray’de saif olduğunu anlamıştı ve verdiği sözü hatırlıyordu ve sözünü tutmaya kararlıydı. Sesin geldiği yöne dönerek bağırdı

“Sen de kimsin kendini göster ve gerekçelerini sun. Eğer hadsiz bir şakacıysan da sonuçlarına hazır ol. "

Kalabalıktan tangır tungur metal sesleri güçlenerek Başkan Ray’e doğru gelmeye başladı ve adeta yıkadığı bulaşıkları dizecek yeri kalmamışta ne kadar tava tencere bulduysa kuruması için üzerine almış gibi görünen Saif Seyircilerin alaycı gülüşleri eşliğinde Başkan Ray’in karşısına dikildi. Seyirciler kahkahalarına hakim olamıyorlar ve fısıldaşıyorlardı

“ Bu da nedir ha festivalin bir parçası mı ha ha ha “

, “ Hey aptal çocuk palyaçolar diğer tarafta olduğun yer savaşçılar için “

Kasabanın yerli halkı dışında herkes Saif’i küçük düşürmeye çalışıyorlardı. Başkan Ray Saif için üzülmüştü elini dudaklarına götürdü ve seyircilerin susması için işaret etti arkasından konuşmaya başladı

“ Onun adı Saif Earwen kasabanın gençlerinden birisi festivale katılmak için yaşı da uygun ancak o katılmamayı seçti elden ne gelir.”

Ellerini iki yana açtı ve yapacak birşeyin olmadığını anlatmaya çalıştı. O sırada Saif söze girdi

“ Beni turnuvaya almadılar çünkü benden korktular”

İzleyiciler alaya almaya devam ediyorlardı zengin görünümlü şapkalı bir adam bağırdı

“ Neden sen insan kılığına girmiş bir ejderha mısın ha ha ha “

Saif bozuntuya vermeden sakince devam etti

“ Aslında kim olduğumu bende bilmiyorum ama altıncı seviye yaft kullanabiliyormuşum sanırım ondan korktular”

Elini çenesine götürüp düşünerek ve yorumlayar söylemişti bunu o yüzdende komik görünüyordu. Kalabalıktan yaşlı bir adam atıldı

“ Hadi ama genç adam yeterince güldük hayal kurmayı bırak. Biraz önce bir başka aptal ikinci seviye bir yaft yüzünden neredeyse ölüyordu.”

Bir başkası devam etti

“ Daha zırhın bile yok rakiplerinin yaftlarını karnındaki tencereyle mi savuşturacaksın ha “

Kalabalık alay etmekten ve katılarak gülmekten fazlasıyla memnun görünüyorlardı. Saif söze girdi:

“Eğlendiğinizi biliyorum bunu sağladığım içinde mutluyum , insanlar gülünce daha güzel görünürler değil mi? “

Kocaman gülümsemesini takındı ve konuşmasını sürdürdü

“ Ama lütfen beni dinleyin size sadece bugünü mü anlatmama izin verin olur mu? “

Kalabalık meraklı gözlerle kendisine bakıyordu artık dinlediklerine emin olup söze girdi.

“ Hayatım boyunca bugünü hayal ederek yaşadım. Bu festivali kazanıp dışarıdaki dünyayı görmeyi hayal ettim hep. Çünkü şehire giderken beni çağıran kimse olmadı hiç bu kasabadan başka bir yeri hiç görmedim. O yüzden bu festivali kazanıp şehire eğitime gidecektim.(Derin bir nefes alıp devam etti) Ve evet bu aptal tencereler doğru onları zırh olarak giydim. Üzerimde birsürü metal eşya olursa Savaşçı gibi görünürüm diye düşündüm ama anladığım kadarıyla aptal gibi görünüyorum hıngh hıngh”

Kocaman gülümsemesini takındı bunu söyledikten sonra şapkalı zengin görünümlü adam atıldı

“Üzülme genç adam sana tanıdığım bir sirkte iş ayarlayabilirim”

Bu sırada artık katlanamayan ve hüzünlü gözüken Ducia korkutucu bakışlarıyla arkasında duran adama döndü  “

Ben Başkan Ray’in yeğeniyim ve bir kez daha gülersen bana fazlasıyla düşkün olan amcama beni taciz ettiğini söylerim.”

Ducia’nın şeytani bakışlarından ürkmüş adam istemeye isteme sustu. Saif devam etti

“ Komik gözüktüğümü fark edip beni uyaracak bir akrabam olmadığından dolayı özür dilerim. Evet anne-babam ya da hiç bir akrabam yok benim olsalardı beni uyarırlardı ve muhtemelen bu aptal şeyleri üzerime almazdım belki bana gerçek bir zırh bile alırlardı ”

Sesine hüzün çökmüştü bunu söyleyip üzerindekileri tek tek çıkarıp sağa sola atmaya başladı. Seyirciler biraz önce dalga geçtikleri çocuk için artık üzülmeye başlamışlardı.

Çevirmen Notu

-

Lütfen okuduğunuz bölüme yorum yapmayı unutmayınız. Unutmayın ki yaptığınız her yorum çevirmenleri cesaretlendirir ve mutlu eder. İyi okumalar.
Yorum Yap
Üyelik girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için tıklayın.
Yorumlar
ramazan (64 puan) Üye
2021-03-04 21:38:48
Ellerinize sağlık.